prawie klasyk z PRL-u...

Eero Saarinen (1910 -1961) - amerykański architekt i projektant wnętrz fińskiego pochodzenia. 

Miłośnicy pięknych wnętrz znają jego meble produkowane przez firmę Knoll:

to są prawdziwe klasyki

fotel "Grasshopper" (1946 rok)

źródło

fotel "Womb" (1948 rok)

źródło

 stoły i krzesła "Tulip" (1956 rok)

źródło

fotel "Model 71"

źródło

i te, na które chcę zwrócić waszą uwagę czyli krzesła "Model 72" (1948 rok)

źródło

W pewnym baraku na pewnej budowie pan domu zobaczył takie krzesła:

Wcześniej były na wyposażeniu hotelu robotniczego.

Jedno z nich przybyło do nas :)

Wygląda na to, że pochodzą z lat 70-tych, a wyprodukowała je prawdopodobnie Spółdzielnia Inwalidów "Odrodzenie", prawdopodobnie, ponieważ jest tylko fragment metki.

Nie da się ukryć, że twórca myślał o krześle Saarinena produkując ten mebel :)

Delikwentowi trzeba się oczywiście dokładnie przyjrzeć żeby ocenić ile pracy należy włożyć żeby mieć satysfakcję z uratowania krzesła w średnim wieku :)

Przed przystąpieniem do pracy chwila przyjemności czyli pooglądanie krzeseł Saarinena w sieci i poszukanie inspiracji :) Zebrałam trochę fot na tablicy na Pinterescie, jeśli macie chęć je przejrzeć to zapraszam. Ja jako wzór wybrałam sobie to zdjęcie:

źródło

No to do roboty!

Rozbieram delikwenta do naga.

Gąbka na siedzisku - do wymiany, oparcie jest OK.

Ale ktoś chyba oszczędzał gąbkę bo brakuje kawałka z tyłu, uzupełniam i ubieram w "podkoszulek".

Nogi trzeba poddać permanentnej "depilacji". Papiery i gąbki ścierne o różnych grubościach wystarczą, zakamarki poprawiam miniszlifiereczką. Dość pracochłonny etap.

Ale to już za nami :)

Siedzisko dostaje nową gąbkę i "bieliznę".

Nie podoba mi się pochylenie siedziska do przodu, żeby sprawdzić o ile obciąć tylne nogi żeby to zniwelować podkładam pod przednie deseczki i kliny. I już wiem, 2,8 cm.

No to tniemy.

Nogi mają trochę zdeformowane końcówki, dwóch się w ten sposób pozbywam, a w dwóch pozostałych po wyczyszczeniu jest to z zewnątrz niezauważalne :)

Czas kupić obuwie, nogi krzesła są ustawione pod kątem więc stopki muszą być przegubowe. Znalazłam czarne, kupiłam fi 16mm, lepsze byłyby 18mm.

źródło

Tam gdzie był luz okleiłam trzpienie piankową taśmą dwustronnie klejącą i to załatwiło sprawę.

Jest już pięknie :)

edit I 2015:
te stopki się niestety nie sprawdziły :(
kupiłam inne, mocniejsze i o większej średnicy

Etap następny czyli wybór tkaniny. Niestety nie mogłam obić krzesła taką tkaniną jaką bym chciała ponieważ trzy koty zrobiłyby z niej szybko boucle. Podobają mi się te krzesła w wersji skórzanej ale bałam się, że nie dam rady sama ładnie skóry uszyć. Czyli musiałam znaleźć coś taniego, w odpowiednim kolorze i wystarczająco gęsto tkanego żeby koci pazur nie mógł się łatwo zahaczyć. Oczywiście ponownie nie zawiodłam się na SH :) Mam na wzór starą tapicerkę i mogę przystąpić do szycia.

I jest OK :) Nie jest idealnie, tkanina powinna być choć trochę elastyczna żeby się na tych wszystkich zaobleniach ładnie układała ale podoba mi się. Powiem wam szczerze, że było dużo pracy...

I na koniec piękna stara fota z klasykami Saarinena :)

źródło

Mam nadzieję, że komuś się ten post przyda :)
a w poprzednim poście było o innym klasyku