fotel "366" w wersji PATCHWORK :)

Zostałam bohaterką w swoim domu!!! Sama się co prawda mianowałam ale zasłużyłam na ten zaszczytny tytuł bez dwóch zdań!

Pokłute, poobcierane, bolące ręce jeszcze pewnie kilka dni będą mi przypominać o bohaterskim czynie.

W zasadzie to zasłużyłam na popiersie sztuk jeden, najlepiej w koronie ;)

Ok, popiersie jest więc do rzeczy, przez ostatnich kilka dni byłam tapicerem (no bo przecież nie tapicerką)... jakby to było gdyby ktoś chciał mnie pochwalić i powiedział: ale z ciebie dobra tapicerka! co ja mebel jestem czy co, dobry tapicer to brzmi dumnie, a dobra tapicerka - pożal się Boże...

Kupiliśmy dwa fotele z lat 60-tych, znany model "366" projektu Józefa Chierowskiego, klasyk, TU więcej o tych fotelach.

Trzeba było się w końcu nimi zająć. Planowałam zlecić tę robotę tapicerowi ale nie byłabym sobą gdybym pozwoliła żeby ktoś to za mnie zrobił :) Pan domu oddzielił część tapicerowaną od drewnianej, od nowa posklejał drewniane elementy, przeszlifował, a ja pomalowałam.

Żeby fotel był jedyny w swoim rodzaju, a materiał kosztował grosze postanowiłam, że nowa tapicerka to będzie patchwork z resztek tkanin.

I po kolei:

fizelina z klejem z jednej strony (chciałam użyć dwustronnie klejącej ale w sklepach nie było, a nie chciało mi się kupować przez internet), fizelinę (stroną klejącą w górę żeby usztywnić kawałki tkanin) przypięłam szpilkami i docięłam 

wybrałam tkaniny - resztki, które wg mnie pasują do tych retro fotelików i kącika wypoczynkowego w naszej pracowni, przygotowałam kwadraty i rozplanowałam ich ułożenie, które potem trochę pozmieniałam

teraz wszystkie elementy przyprasowałam i przyfastrygowałam do starej tapicerki

i powstawały kolejne rzędy...

 

a teraz to samo z bokami fotela

oczywiście na boczki też poszła fizelina, a dopiero na nią kolorowe skrawki

żeby dobrze wszystko dopasować założyłam na ten etap pracy tapicerkę na korpus i fastrygowałam dalej 

ubranko przygotowane do szycia, że tak powiem właściwego, aha, tył został oryginalny bo nie był bardzo zniszczony

teraz w ruch poszła maszyna, przeszyłam nią wszędzie tam gdzie mogłam, całą resztę przyszywałam ręcznie, na koniec granatowa mulina i wszystkie szwy zaznaczyłam krzyżykami lub prostym ściegiem, dla ozdoby

przygotowałam guziczki bo oryginalnych nie było, miałam guziki ze starej wyrzuconej dawno temu kanapy, wiedziałam, że się kiedyś przydadzą ;)

zamontowanie guzików graniczyło z niemożliwością, ale udało się!

pan domu skręcił całość, muszę jeszcze dać tkaninę na spód, wczoraj już była głęboka noc jak kończyłam i nie mogłam używać zszywacza

do zrobienia jest jeszcze jeden fotel, muszę trochę odpocząć zanim się za niego wezmę, a pewne szacowne gremium orzekło, że drugi powinien być gładki więc tak pewnie zrobię, o ileż mniej pracy będzie :) a może tym razem zrobi to fachowiec, kto wie....

jak widać na zdjęciach leżanka też już gotowa :)

dostała materac ubrany w pokrowiec z tkaniny z odzysku (jej resztki też znalazły się w patchworku)

i drzwi na balkon widać;

dla przypomnienia: jeszcze niedawno wyglądały tak
http://sentymentyiprezenty.blogspot.com/2011/12/co-sie-kryje-w-scianie.html

teraz cały otwór obudowany jest drewnem, zostawiliśmy drewniana framugę po oknie skrzynkowym, które tu kiedyś było, zostały też stare okucia na pamiątkę;

a cały kącik kolorystycznie dopasowałam do tej lampy

http://sentymentyiprezenty.blogspot.com/2011/12/moja-nowa-stara-lampa.html

Reasumując: i ty możesz zostać bohaterem w swoim domu, ale co się narobisz to tylko ty będziesz wiedzieć!
Tydzień wyjęty z życia.

To co tu dziś pokazałam to robota dla wyjątkowo wytrwałych... i cieszę się, że mam ją już za sobą :)
Ale uważam, że było warto, drugiego takiego fotelika nie ma przecież na całym świecie :)))

dzięki za odwiedziny :)
SentiMenti

a w poprzednim poście było:
album - domek